शुक्रवार, १५ एप्रिल, २०११

आस...(कविता)



छायाचित्र आंतरजालावरून
        
   चैत्राने बघ दिली पालवी
   तरुवर वेलींना...
   नभानेही दिधला मृद्गंध
   या अतुष्ट धरणीला...
   तूही आता
   सोड अबोला
   अन दर्शन दे नयनांस...
   आता तुझीच जीवा रे आस....   


    आम्र मोहरता
    कोकीळ भुलले ...
    मेघ दाटता
    मयूरही फुलले...
    तुलाच कसे ना
    काहीच रीझवे
    करिसी मज का उदास...
    आता तुझीच जीवा रे आस....

                                                       मज विरह का
                                                       चातकापरी...
                                                       सोड रुसवा हा
                                                       कशास  दूरी...
                                                       तव स्पर्शाने
                                                       गंधित वारा
                                                       बिलगु दे अंगास...
                                                       आता तुझीच जीवा रे आस...



१० टिप्पण्या:

  1. तव स्पर्शाने
    गंधित वारा
    बिलगु दे अंगास...

    सुंदर!! खूप छान......

    उत्तर द्याहटवा
  2. अनघा ताई, ब्लोगवर मन:पूर्वक स्वागत, आणि प्रतिक्रियेबद्दल खूप आभार... :)

    उत्तर द्याहटवा